Grand Canyon tour
Voor de verandering ging om half zes maar weer eens de wekker. Alle vier hadden we natuurlijk moeite met opstaan want de tijd was weer aangepast naar drie uur terug ten opzichte van New York en negen uur terug ten opzichte van Amsterdam.
Redelijk op tijd konden we instappen in bus B. Godzijdank niet in bus A, want die ging op de terugweg kapot.
Onze host was Miss America. Als zij weer een tour host, dan schrijf ik me direct in. Zij was overigens ook de chauffeuse. Wanneer Miss America praatte, luisterde heel de bus aandachtig. Ze wist alles en vertelde enthousiast en vol passie over wat we onderweg zagen met de nodige grapjes. Onderweg waren er wat sanitaire stops.
De eerste echte stop was de Hooverdam: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Hooverdam
Onderweg vroeg ik me af hoe het kan dat we in Nederland zo veel problemen hebben met stroom en in Nevada in elk huis een airco staat te loeien. En denk ook aan de casino’s. En waarom hebben zij geen problemen met de watervoorziening. Waarom wordt er in Nederland gesproken over watertekort en is er in Las Vegas helemaal geen sprake van watertekort terwijl het daar 40 – 50 graden Celcius is? Marga’s antwoord: ‘Vraag het Miss America’. De antwoorden kwamen toen we er voorbij reden. In de dessert stonden heel veel Solarpanelen. Er was ook een windmolenpark en de Hooverdam leverde energie aan drie staten (!!!). Een woh-moment. Waterlevel is nog niet zorgwekkend en ze ‘hopen’ dat het niet verder daalt. Als er problemen zijn, dan gaat het direct om drie staten. Het water komt overigens van de Colorado rivier.
Daarna reden we langs netjes geordende planten / bomen. Dit waren de Pistaziabomen die daar wel konden groeien. Daarna reden we langs Joshuabomen. Er was daar verder precies helemaal niets behalve die paar local farmers.
Op naar de Grand Canyon. De tour was onder verdeeld in drieën. De eerste was Eagles point, de tweede Guano point en natuurlijk de Skywalker. De Skywalker hebben wij niet gedaan. Er mocht daar niet gefilmd worden, wel door ingehuurde fotograven. Eagles point was vergeleken met Guano point minder spectaculair.
Bij Eagles Point liggen de rotsen in een vliegende vogel formatie. En daarnaast ligt “Clifford de rode hond”. Bij Guano point klommen Kevin en Nessa tot het hoogste punt (op 1453 meter).
De foto’s spreken voor zich. Wat een dag. Sorry voor de vele foto’s, ik kon geen keuze maken.
